Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Ένας απόγονος ενός κομπιουτερίστικου έρωτος...




...ενός μακρινού ιντερνετικού έρωτος...

"Αχ, τι είναι ο έρωτας γι' αυτόν που αγάπησε
τιμόνι και σκαρί παλιό μια βάρκα μοναχή
Ένα πικρό καφέ με κέρασε με ξόδεψε
βρήκε ανοιχτή την πόρτα και έφυγε πρωί[...]

Σ' ένα τραγούδι ακουμπάω τον πόνο μου
πέρασε πια καιρός και έφυγε σαν βροχή
Θυμάμαι όμως τα φιλιά, τα λόγια της
τα δυο της μαύρα μάτια μέσα στο κρασί..."


Και σε πείζμα των καιρών και των συνθηκών να μείνιει μακρινός, το ίντερνετ και ο η/υ μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά...

Αρκεί να βγαίνουμε από το σπίτι...

Γιατί καλή η αυτοεξυπηρέτησις, αλλά δεν γνωρίζεις κόζμο....

Λοιπόν, Μικρέ, από τώρα χώσου στα βάσανα γιατί βλέπω συντόμως να ζητούν ECDL για να περάσεις το νηπιαγωγείο και να προβιβαστείς στην Α' Δημοτικού...

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Είμαι γυφτάκι...

...στη λεωφόρο Νίιιιικης!




...πωλούνται κιλίμια, χαλιά...

Αχ, Σουζάνα! Η πουτάνα η ζωή, (αλλά και η ΣΥΝαχωμένη γλυκιά Μαμά μου) με έστειλαν έξω από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Σελανίκ, λίγο πριν τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ ΕΑΜοβουργάρων και βρωμόγαυρων...

Εμφύλιος στο σπίτι!!!


"...τα τσιράκια του άρχοντα - ηλιθίου, τους κοπαδίτες τους μουγκούς, τους σιωπηλούς πλειοψηφούντες..."