Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Δώστε μας τον Άρη, πάρτε τον Σαμαρά...


Σύνθημα γραμμένο κάπου στη Νέα Πεντέλη... Όταν είμασε μικρά και παίζαμε μπάλα, χωριζόμασταν σε δυο αντίπαλες ομάδες. Έπρεπε να διαλέξουμε ανάμεσα στους παρευρισκόμενους φίλους... Ποιοι θα πήγαιναν με ποιον. Σήμερα, στα πλαίσια του κοινωνικού-ταξικού αγώνα, τα στρατόπεδα έχουν ήδη μοιραστεί και το παιχνίδι φαίνεται στημένο. Ωστόσο, η "από εδώ" πλευρά, η "δικιά μας" και οι "δικοί μας", επικαλούνται -τα θεία ή τη θεία- για έναν καλύτρο παίκτη από τον πουλημένο που κάποιοι -όχι απαραιτήτως "οι άλλοι"-, έχουν επιλέξει...
Γι' αυτό, ή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχουν γεννημένοι μπαλαδόροι ώστε να ναθόμαστε να περιμένουμε μια ζωή να αποκτήσουμε τέτοιους άσσους για να σκοράρουν αυτοί αντί για μας, ή θα πάμε να παίξουμε εμείς οι ίδιοι ομαδικά και μεθοδευμένα με πραγματική πίστη στη συλλογική μας προσπάθεια. Τώρα! Και όχι τη Δευτέρα Παρουσία που θα μεταγραφεί ο Ρονάλντο στον Ολυμπιακό...

Δεν υπάρχουν σχόλια: